Sana Elveda Demek
Gündoğumunu bekliyorum
Alçakgönüllülükle dikmişim gözlerimi en soğuk sabaha
Bir zamanlar söylediğin yalan
Kucaklıyor bizi sonbaharın mağrur ağaç tepelerinde
Ayakta duruyorum hareketsizce
Yağan yağmurun görkeminde
Duyamıyorum sesini/Sesleniyorsun duyamıyorum
Yeniden düşerken
Sadakat sıyrılıyor
Ve mutsuzluk içerisinde bir angarya yükleniyorum
Kendi küllerim içinde ruhsuz bir biçimde dikiliyorum
O ise ağladı ve fısıldadı: "Biliyorum..."
Geceye yürüdük
Sana elveda mı diyorum?
Niçin göremiyorsun çabaladığımı
Döktüğüm her gözyaşı senin içinken
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder