Umut Terk Ediyor
Köşede, penceremin yanında
Yalnız bir fotoğraf asılı
Nedeni yok
Farkına varmamıştım hiç, beni geçmişe götürebilecek bir anının
Bir yara var hep kanayan
Bir yol var hep yürüdüğüm
Ve biliyorum sen asla buraya geri dönmeyeceksin
Günler geçti konuşmaksızın
Sessizlikte rahatlık var
O kadar alışmışım ki bütün hırsımı yitirmeye
Ve geride kalanları korumak için çabalamaya
Bir yara var hep kanayan
Bir yol var hep yürüdüğüm
Ve biliyorum sen asla buraya geri dönmeyeceksin
Bir zamanlar gerçekleşmemiş şeyler...
Burda yalnızca duman var
Beni kör etmek için gözlerimde tüten
Gerçekte ne olmuşsa örtbas eden
Bana karanlığı zorla aşılayan
Bir yara var hep kanayan
Bir yol var hep yürüdüğüm
Ve biliyorum sen asla buraya geri dönmeyeceksin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder