Sisin İçinde Ayaktaydı
Yedi dönüm noktası...
İzleyen bir sonbahar gözünün altında
Bükülmüş ağaçlar iletiyor ileriye/dışarıya
Rüzgârın mesajını...
Yıldızlarla geziyorum donmuş ellerim ile
Öfkeyle esti rüzgâr
Atıma kanatlar vererek
Bulutlar toplandı Ay'ın ortasına
Beyaz ışığı parlatarak
İyi bildiğim bir gölden geçiyorum
Yakınım ama yine de çok çok uzağım
Geliş/Varış...
Onun karanlıktaki gölgesini gördüm
Bekliyor beni gecenin günü beklediği gibi
Görünüşümde sessiz bir gülümseme duruyor
Bir siyah mum veriyor biricik ışığı
Karanlık kuşatıyor
Ve mum bitecek gibi...
Onun soğuk elinde
Ve ıssız bir ruh olarak
Yavaşça sönüp gidecek.
Dokundum bedenine bu gece
Kanım dondu sonsuza dek
Sarıldı şafak sökmeden önce
Bir öpücük tam tutulmayı getirdi
Ve konuştu, bir kez ve sonsuza dek
Çok soğuğum
Alacakaranlık içine giydirilmiş sisin içinde
O ayaktaydı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder