Karanlık Korkusu
Yalnız yürüyen bir adamım ben
Karanlık bir yolda yürürken
Geceleyin ya da bir parkın içinde dolaşırken
Işık değişmeye başladığında
Bazen kendimi tuhaf hissederim
Küçük bir kaygıyla, hava karardığında
Karanlık korkusu, karanlık korkusu
Bitmek bilmeyen korkum var birilerinin sürekli yaklaştığına dair
Karanlık korkusu, karanlık korkusu
Bitmek bilmeyen fobim var birilerinin sürekli burda olduğuna dair
Parmakların hiç duvardan aşağıya kaydı mı
Hissettin mi hiç boyun derinin karıncalandığını
Sen ışığı ararken?
Bāzen sen bakmaya korkarken
Odanın köşesinde
Bir şeylerin seni izlediğini anlarsın
Gece hiç yalnız kaldın mı
Arkandan ayak seslerinin geldiğini sandın mı hiç
Ve arkanı döndüğünde kimsenin olmadığını gördün mü?
Sen adımlarını hızlandırırken
Yeniden arkana dönüp bakmakta zorlandın
Çünkü emindin orda biri var
Karanlık korkusu, karanlık korkusu
Bitmek bilmeyen korkum var birilerinin sürekli yaklaştığına dair
Karanlık korkusu, karanlık korkusu
Bitmek bilmeyen fobim var birilerinin sürekli burda olduğuna dair
Korku filmi izlerken önceki gün
Tartarken kafanda cadılarla insanları
Bilinmeyen dertler vardı kafanda
Belki de aklın sana bir oyun oynuyor
Hissedersin ve ansızın gözlerini dikersin
Arkada dans eden gölgelere
Karanlık korkusu, karanlık korkusu
Bitmek bilmeyen korkum var birilerinin sürekli yaklaştığına dair
Karanlık korkusu, karanlık korkusu
Bitmek bilmeyen fobim var birilerinin sürekli burda olduğuna dair
Karanlık yolda yürürken
Ben yalnız yürüyen bir adamım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder